Κυριακή 28 Απριλίου 2013

The love train

Με την σχέση έτσι λέμεν το Eurostar γιατί για τους θκυό μας εν ακριβώς τούτον.

Προχτές που επερίμενα τζιαμέ στην έξοδο κάτι παραπάνω που 5 λεπτά, εσυνειδητοποίησα το για πρώτη φορά.

Πόσοι πολλοί είμαστεν.
Πόσα άλλα ζευγάρια αγκαλιάζουνταν μπροστά που τζείνην την πόρταν την αγαπημένη.
Πόσα φιλιά, πόσα βουρκωμένα μμάθκια, πόσες δημόσιες ιδιωτικές στιγμές.

Μπορεί να έφταιεν τζαι τζείνος ο τύπος που έπαιζεν πιάνο στη γωνιά εν ξέρω.

Αλλά εσκέφτηκα πως ευτυχώς ότι τζαι να γινεί σε τούτον τον κόσμον (ότι μα ότι τζαι να γινεί) εννά υπάρχουν πάντα ερωτευμένοι. Πάντα.

Τζαι τούτον εν μια κάποια ελπίδα.

ΥΓ: and a bit of Ella for those constantly parting lovers.  

Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Αντίληψη (Perception)

Κάθε χρόνον τούτη η επέτειος, που πολλοί αγαπούν να την λεν επέτειο του ΟΧΙ (εγιώ προτιμώ να την λαλώ επέτειο του χαμένου ΝΑΙ) κάμνει με να σκέφτουμαι τα ίδια πράματα.

 Το πόσον η διαδικασία της αντίληψης (όπως τζαι τζείνη της μνήμης, α ρε αθάνατο μπατσελορ ψυχολογίας στο ΠανΚυ) εν μια εποικοδομητική διαδικασία. Τα μμάθκια μας δεν είναι κάμερες, τα αυτιά μας δεν είναι μαγνητόφωνα. Τζείνον που υπάρχει έξω στον κόσμον (ή τζαι τζείνον που υπάρχει μέσα στο σώμα μας για κάτι τύπους που κάμνουν διατριβές στην αντίληψη των σωματικών συμπτωμάτων), έννεν ακριβώς το ίδιον με τζείνον που αισθανόμαστεν υποκειμενικά. Δεν μπορεί να υπάρξει περσέπσιον χωρίς περσίβερ (απλά ελληνικά). Ο περσίβερ αναπόφευκτα επηρεάζει με τζείνα ούλλα που κουβαλεί μαζίν του το αποτέλεσμαν της αντιληπτικής διαδικασίας (το αν τούτο σημαίνει ότι δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια εν τεράστιο φιλοσοφικό ερώτημα στο οποίο δεν θα εμπλακώ).

Το με πόσον εκ διαμέτρου αντίθετους τρόπους αντιληφθήκαμεν το τι έγινεν στο ΑΝΑΝ εν μια έκφανση για μένα τούτης της θεμελιώδους θεώρησης της αντίληψης. Το ίδιον αντικειμενικά πράμαν, ακόμα τζαι τότε που εγίνετουν κάποιοι αντιλαμβάνουνταν το ως ευκαιρία που εχάθηκε τζαι κάποιοι άλλοι ως πατριωτικόν καθήκον/σωτηρία/ότι θέλεις πε το. Τζαι που τότε, 9 χρόνια μετά δυστυχώς, ακόμα θυμούμαστεν, αντιλαμβανούμαστεν τζαι ερμηνεύουμεν τα γεγονότα που έρκουνται αναλόγως.

Ήλπιζα ότι με τον τζαιρόν κάποιοι θα εβλέπαν τζείνον που εχάθηκεν, πιο καθαρά αν θέλεις.

Πράγμα που ήταν λάθος. Πρώτον, γιατί υπέθεσα πως ο δικός μου τρόπος αντίληψης εν ο σωστός/καθαρός, ενώ στην ουσία εν έσιει σωστόν τζαι λάθος (έσιει όμοιο τζαι διαφορετικό). Τζαι δεύτερον, γιατί εξέχασα ότι τζείνον που έκαμεν τους ανθρώπους τότε να βλέπουν το ΟΧΙ ως ηρωικό εν ακόμα τζιαμέ, τζαι κάμνει τους ανθρώπους να μεταφράζουν τα μετέπειτα γεγονότα ούτως ώστε να επιβεβαιώνεται η άποψή τους, τζαι να αγνοούν τζείνα που δεν πολλοταιρκάζουν.

Όσα χρόνια τζι αν περάσουν, άμαν εν αλλάξει ο περσίβερ (τζείνον που έσιει κάποιος μες την κκελλέν του), εν αλλάσσει ούτε η αντίληψη.

ΥΓ: που σημαίνει ότι θα πρέπει να υποστούμεν για πολλά χρόνια ακόμα τους αδιανόητους διθυράμβους για το πόσο γαμάτος ηγέτης ήταν ο ακατονόμαστος (τζιαμέ τζι αν έσιει διαφορετικές αντιλήψεις).
ΥΓ2: σόρυ για τες πελλάρες. εν προφανές ότι άρκεψα να γράφω το παλιοβιβλίο, έννε???

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Όσο για την Κύπρο...

(επειδή εν έχω τζαι πολλήν ώρα σήμερα)

έχω να πω ότι προ κρίσης είχα τζείνη την ψευδαίσθηση ότι εντάξει ρε παιδί μου είμαστεν τζαι εμείς καμπόσοι, αλλά τόσον μπουρδέλον όσον η Ελλάδα όι εν είμαστεν.

Όσον περνά ο τζαιρός, τόσο βεβαιώνουμαι ότι είμαστεν τζαι παραείμαστε, μεν σου πω ώσπου να τελειώσει τούτον το πράμαν θα τους ξεπεράσουμεν.

ΥΓ: είμαστεν τζαι μαλάκες που πάνω. Τα σκάνδαλα πέφτουν βροχή τζαι εμείς ύπνο βαθύ. Που τον Κληρίδη ο οποίος (πιο ανοιχτά δεν γίνεται) έκαμεν παράβαση καθήκοντος για προσωπικούς λόγους τζαι δεν εκινήθηκε φύλλο (με να απολογηθεί, που να παραιτηθεί), στον Βγενόπουλο που δεν τον εσύναξεν κανένας ακόμα τζαι ας είπεν στην τηλεόρασην έτσι δημόσια, ότι είσιεν στοιχεία για το ξέπλυμα Μιλοσεβιτς τα οποία εκράταν κρυφά, ως στους συγγενείς του πρόεδρα που εφκάλαν εκατομμύρια έξω πριν το κούρεμα. Μπουρδέλο λαλώ σου, μπουρδέλο.

UPDATE: εξήχασα τα άλλα τα ωραία, που ο οποιοσδήποτε μπορεί να πάει να φκάλει ταπέλλες που εν δημόσια περιουσία, έτσι χωρίς να του κάμουν τίποτε. Κάτσε να έρτω πίσω, θα φκάλω το στύλλο στη στράτα μας  τζαι θα βάλω όνομαν οδού στα ολλανδέζικα. Αφού ο καθένας κάμνει ότι θέλει (αν δεν πάει να ξαναβάλει την ταπέλλαν πίσω ο δήμος δεν ξέρω τι θα γινεί... α) 

Δουλεία

Μετά που τούτην την είδηση, δεν ξέρω τι να πω....

Η ανθρώπινη απανθρωπιά δεν παύει να με συγκλονίζει. Τι τζι αν επεράσαν χρόνια, τζαι επροχώρησεν η τεχνολογία τζαι οι άνθρωποι, τζαι τάχα είμαστεν προοδευτικοί, τζαι έχουμεν αυτοκίνητα τζαι άι-φόουν τζαι πάμε στα πανεπιστήμια πιο εύκολα που παλιά, τζαι έχουμεν ελεύθερην πρόσβαση στη γνώση. 

Είμασταν τζαι θα είμαστε ζώα. 

Η ιστορία κάμνει κύκλους τζαι η δουλεία επανέρχεται στον "πολιτισμένον" μας κόσμο (ου μα εγώ εν τζαι...), ήταν πάντα δαμέ δηλαδή αλλά συγκεκαλυμμένη (εν έσιει πλέον φάμπρικες αλλά εκμετάλλευσην έσιει πάντα).

Αλλά χαβ νόου φίαρ, όπως επανέρχεται η αγριοσύνη της καταπίεσης, επανέρχεται τζαι η αγριάδα της επανάστασης. Ας συνεχίσουν έτσι, τζαι σύντομα τα όπλα θα εν στραμμένα τζαι που την άλλην πάντα. 


Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Πε τα κύριε Χρίστο μου...

(γιατί ακούμεν κανάλι 6 το πρωί στη δουλειά)

ο κύριος χρίστος επήρεν τα σήμερα γιατί κάποιος είπεν ότι το Υπουργείον Ενέργειας (έχουμεν έτσι πράμαν??) εν το πιο σημαντικόν υπουργείο.

Που πότε εν ότιδήποτε πιο σημαντικό που την παιδεία? αναρωτήθηκε. Ούλλα εν σημαντικά εν λαλώ, αλλά τι πιο σημαντικό που την παιδεία???

Πε τα κύριε μου, πε τα.

ΥΓ: ότι εν μαθαίνουμεν, εν μαθαίνουμεν. Αν υπάρχει συλλογικό ασυνείδητο, το δικό μας εν κομπλεξικό. Έχουμε το κόμπλεξ του μικρού που θέλει να το παίξει μεγάλος. Πρέπει να είμαστεν κέντρο, κάποιου είδους κέντρο. Που χρηματο-οικονομικόν, τωρά πάμεν για ενεργειακό. Πως υπάρχει κόσμος που ακόμα χάφτει τέθκοιες αφηγήσεις μεγαλοπιάσματος παρά την φατζιάν που εφάμεν δεν καταλάβω. Κάτσετε ολάν τη μάππα λλίο χαμέ. 

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Τι Κύπρος, τι Βουλγαρία...

(μεν ανησυχείτε εν ακολουθεί ποστ-κλαψιμο για τους μισθούς Βουλγαρίας που μας περιμένουν στη νήσο. είπαμεν άλλη θεματολογία)

Στο ιβεντ (καθαρά κυπριακά) που εγίνηκε σήμερα στη Λουέβεν για τη διεκδίκηση της 12ης Απριλίου ως διεθνής μέρας για τα παιδιά που ζουν στο δρόμο εμαζευτήκαν κάμποσοι εθελοντές (εγώ επία λόγω γνωστού ενός γνωστού) για να ζωγραφίσουν με κιμωλία το σήμα του Nostreetkidding καθώς τζαι τες σημαίες κάθε χώρας που συμμετείχε στην εκστρατεία φκάλλοντας μια φωτογραφία στη χώρα τους με το σήμα (για την Κύπρο εφωτογραφήθηκεν ο παρέας ο Μ.στην Τάφρο).

Εγώ που λέτε στο "ποια σημαία θέλεις να ζωγραφίσεις?" "θέλεις να κάμεις την κυπριακή που εν τζαι δύσκολη???"... είπα "όοοοοοι εν πειράζει, είμαι τζαι χάλια στο σχέδιο, δώσμου μιαν εύκολην ολαν, μιαν ποτζείνες με γραμμές σκέττες νέττες, ποια σου βρέθεται??"
 Βουλγαρία?? Βουλγαρία ιτ ις. Γιατί όχι??


ΥΓ: Φυσικά αφού ετέλειωσα μετά κόπων την ωραιότατη Βουλγαρία μου, επιάσαν κάτι νερά, κάτι νερά, μα κάτι νερά. καμιάν 50ρκάν άτομα επίαμεν στη βιβλιοθήκη να γλυτώσουμεν τη νεροποντή τζαι είδαμεν τους κόπους μας να τζυλούν με τα νερά της βροσιής. Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια που λαλεί το τραούδιν... εγώ τζιαμέ είπα κανεί πάω έσσω μου. Ναν καλά οι υπόλοιποι που εμείναν τζαι εξανακάμαν το που την αρκήν, μάσιαλλα τους!!
  

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Εξαρχής το πράμαν επίεν στραβά...

Για την επόμενη μου κάθοδο στην Κύπρο έκλεισα τζείνον το μαυρογέρημο Σαββατο μετά τες 15 του Μάρτη (ίσια τζείνην την ημέραν) με κάρταν της Λαϊκής, εισητήρια με Σάιπρους.

Εννά έρτω, εν θα έρτω. Ένας Θεός ξέρει (ή για να είμαστεν στην επικαιρότητα μια Παναγία ξέρει, η Υγρασίτισσα)

Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Μαζί τα φάγαμε- Κυπριακό βέρσιον

Προχτές στον γυρό στες Βρυξέλλες, ο παρέας ο Π. (τώρα ακόμη περισσότεροι Κύπριοι στο Βέλγιο) ελάλεν μου για έναν κείμενον που έκαμεν "το γύρο του διαδικτύου", αγνώστου συγγραφέως. Εν τέλει έφτασεν στα φκια μου (στα μάθκια μου δηλαδής) με μια κάποια καθυστέρηση.

Το κείμενον εν χρειάζεται να το αναπαράγω, φαντάζουμαι εθκιαβάσετε το καμπόσοι, τζαι εν ουσιαστικά κάποιου είδους "μαζί τα φάγαμε" ή τουλάχιστον εγώ έτσι το αντιλαμβάνουμαι.

Τζαι έκαμεν με να σκεφτώ ότι εσκέφτηκα τζαι όταν ελέχθηκεν για του καλαμαράες.

Ε όι ρε κουμπάρε. Μαζί τα εφάαν κάποιοι (γιατί πάντα έσιει τζαι κάποιους έξω που το παιχνίδι) τζαι τζείνοι που τα εφάαν εν εφάαν ούλλοι το ούτσιαλιν τους (έσιει διαβαθμίσεις).

Χωρίς να διαφωνώ για αρκετά που τούτα τα πράματα. Ναι υπάρχει μια μεγάλη μερίδα του κυπριακού πληθυσμού που ήταν έτσι, τζαι τωρά εννά χάσει, τζαι μακάρι να εν τούτη μια μαθησιακή εμπειρία για τούτους. Αλλά συγγνώμην κοπέλλες τζαι κοπέλλια δεν έπιαννεν ούλλος ο κυπριακός πληθυσμός πάνω που 2000 ευρώ το μήνα (ξέρω πολλούς που δεν επιάνναν τόσα), όπως δεν πιάννουν τζαι ούλλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι 3000 ευρώ. τζαι όι δεν επιένναν ούλλοι σαββατοκυρίακα στες Αθήνες για τα μπουζούκια ή στα Λονδίνα για ψουμνίσματα. Ούτε εκαταλαβαίναν ούλλοι που ρίσκα τζαι επιτόκια, άμαν εβάλλαν τα ριάλλια τους σε κυπριακήν τράπεζαν (έσιει τζαι παππούδες τζαι γιαγιάδες που εν καταλάβουν που τούτα τα πράματα).

Ας πούμεν μεν τσουβαλλιάζετε τους πάντες τζαι τα πάντα. Εν λαλώ ότι εν φταίμεν σε πολλά πράματα, αλλά εν γελοίον να βάλλουμεν στο ίδιο καλάθι τη θκειά μου που εκαθάριζεν σκάλες τζαι έναν μπιζινες μάνατζερ. Άλλον το κάμνουμεν κριτικήν τζαι άλλον συγχωροχάρκια με το "μαζί τα φάγαμεν, άρα φταίμεν ούλλοι, άρα εγώ εν τζαι...". Ναι η μεσαία τάξη (που έζιεν πλουσιοπάροχα με δανεικά) μπορεί να ήταν μεγάλη, αλλά ας μεν ξεχνούμεν ότι στην κοινωνία μας, ναι στην πλούσια την κυπριακή, υπήρχεν πάντα τζαι εργατική τάξη. υπήρχαν πάντα τάξεις. Τζαι όι δεν εσυμμετείχαν στο πάρτυ ούλλοι το ίδιο (όπως δε συμμετέχουν τζαι στην ευθύνη ούλλοι το ίδιο). Σε λλίον εννά φκουν οι πολιτικοί να μας πουν ότι ήταν τζαι θύματα της διεφθαρμένης κυπριακής κοινωνίας.

Τζαι λλίο μέτρον εννεν κακό.

ΥΓ: αν έσιει κάτι που φταίμεν ανεξαρτήτως τάξεως, εν τα κριτήρια με τα οποία εψηφίζαμεν τόσα χρόνια τζείνους τους ανθρώπους που κάθουνται σε βουλευτικά έδρανα τζαι παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή μας, που μπορεί να έσιει 5-6 άξιους τζαι 50 αχάπαρους που εν τζιαμέ λόγω πελατειακών/οικογενειακών σχέσεων. Ναι μιλώ για τζείνους ούλλους τους αχάπαρους που δίχως ντροπή λαλούν πως δεν εθκιεβάσαν καν το Μνημόνιο που εψηφίσαν (πόσο μα πόσο επανάληψη Ελλάδα, πόσο??) τζαι δεν παραιτούνται που τη θέση τους να μπουν πλάσματα που μπορούν να θκιαβάσουν 60-70 σελίδες. Αν έσιει έναν καλόν πράμαν που τούτην ούλλην την υπόθεσην εν ότι αρκέψαμεν σιγά-σιγά να τους θορούμεν όπως πραγματικά ένουν.

ΥΓ2: τούτον λαλώ ναν το τελευταίο μου ποστ πας σε τούτην την υπόθεση. Θα αλλάξω θεματολογία έτσι για να αλλάξει το κλίμα ρε παιδί μου. Εξάλλου άλλοι λαλούν πολλά πιο ενδιαφέροντα πράματα για το θέμα.

ΥΓ3: παράδειγμα ο Sraosha δαμέ

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Δημοκρατικά...

Ευχαριστώ κοπέλια που την προηγούμενη ανάρτηση που μου εστείλετε το Μνημόνιο.

Έκατσα τζι εθκιάβασα το εχτές, μαζί με τα καινούργια που εγράψαν οι εφημερίδες.

Μάλιστα. Με συνοπτικές διαδικασίες ούλλα εκανονιστήκαν. Δημοκρατικότατα.

Το Μνημόνιον εν θα περάσει καν που ψήφισην στη Βουλή.

Θα ψηφιστεί την Πέμπτη που την Ευρώπη (γιατί εν τούτοι που παίρνουν τες αποφάσεις πλέον) τζαι εμείς δεν έχουμεν κανένα λέγειν.

Επίσης δεν έχουμεν τη δυνατότητα πλέον να φκούμεν που το Μνημόνιο πριν το "τέλος" του "προγράμματος". Μονόδρομος (έννεν αστείον πόσον πολλά χρησιμοποιείται τούτη η λέξη?)

Τζαι μια άλλη Ελλάδα ξεκινά.
"Μετά που τούτα τα επώδυνα εν θα έσιει άλλα μέτρα" (τζαι μετά πάντα έσιει, τζαι ξέρουμεν ότι θα έσιει γιατί πως θα πιάσει η πεθαμένη μας οικονομία τους στόχους του προγράμματος?),
"εμείς εθέλαμεν, αλλά η Τρόικα εν το επέτρεψεν" (λες τζαι εν η Τρόικα που ψηφίζει νομοσχέδια)
"εβελτιώσαμεν το Μνημόνιο, εσώσαμεν τη χώρα" (όπως έσωσεν την Ελλάδα τζαι ο Παπανδρέου, τζαι ο Σαμαράς, κάπως έτσι)

σε λλίον εννά μας που ότι όπου να'σαι εννά έρτει τζαι η ανάπτυξη. τζαι εννά γελάσει τζαι η παρδαλή αίγια.

ΥΓ: που το Μνημόνιο δεν ξέρω τι με εκνευρίζει παραπάνω. οι ιδιωτικοποιήσεις (που πλέον μπαίνουν ονομαστικά τζαι τελεσίδικα στο κείμενο, όι "εαν τζαι εφόσον δεν φκαίνουν τα ριάλλια", εννά γινούν, έσιει αποφασιστεί), το ότι πρέπει να αποχαιρετίσουμεν τη δημόσια υγεία που χάνουμεν, οι απολύσεις στο δημόσιο (που να θυμίσω πριν λλίες μέρες ο Πρόεδρας, ο οποίος έξερεν ήδη τες πρόνειες του Μνημονίου αλλά επερίπαιζεν μας, έκαμνεν δηλώσεις του τύπου θα μειωθούν τα έξοδα του δημοσίου, αλλά χωρίς απολύσεις τζαι μειώσεις μισθών. άτε ρε... τζαι πως θα εγίνετουν έτσι πράμαν??)... Τα πράματα εμέναν φαίνουνται μου ήταν τζαι είναι αποφασισμένα μια χαρά (εκατέροθεν). Τα υπόλοιπα εν μουσκουρούθκια για να μας χρυσώσουν το χάπι που λεν τζι οι καλαμαράες.

ΥΓ2: τα περί ευθυνών τζαι τι έγινε στες τράπεζες τζαι ου παναγία μου οι τραπεζίτες που τα εκάμαν σαν τα μούτρα τους πολλά θλιβερά τα θορώ (τζαι λλίον στάχτη στα μμάθκια να ποθυμάνει ο κόσμος).  Η έρευνα κύριοι έπρεπεν να γινεί πριν να αποφασίσει η κυβέρνηση (η όποια τζαι να ήταν) να στηρίξει τες τράπεζες. Αν έκοφτεν τους πολιτικούς η ορθότητα των πραμάτων, ας ελαλούσαν όταν εζήτησαν οι τράπεζες τα πρώτα ριάλλια, ου κάτσε ένα λεπτό θέλω να δω πως εδημιουργηθήκαν τα χρέη σου τζαι ύστερα εννά αποφασίσω αν θα τα βάλω στη ράσιη του λαού. Τωρά.... αργά πολύ αργά. Εν λαλώ να μεν γινεί (προφανώς να γινεί τζαι μακάρι να φκει τζαι τίποτε) αλλά.... ήδη επιβραβεύσαμεν το όλο σύστημα. να τιμωρήσεις έναν έτσι για τα μμάθκια του κόσμου ελάχιστα λαλεί.

ΥΓ3: ακόμα ΔΕΝ εκατάλαβα γιατί δανειζούμαστεν 10 δις. Το ποσόν εν τεράστιο. Εν τεράστιο. Δεν ΥΠΑΡΧΕΙ περίπτωση να το αποπληρώσουμεν με μια οικονομία που όσον πάει θα βουλιάζει. Τζαι ξέρουν το εξαρχής, τζαι ξέρουμεν το τζαι εμείς. Παρόλαυτά πιάννουμεν τα τζαι διουν μας τα. Εν παραλογισμός τούτον το πράμαν. Ας πιάμεν πιο λλία τα γέριμα τα σκοτεινά. Πιο λλία.